CarpetBeater, een bedrijfsonderdeel van Schuurman Sport & Infra B.V. uit Nederhorst ten Berg, is sinds deze zomer lid van de BSNC. Het bedrijf richt zich op voortgezet hergebruik van kunstgrasvoetbal- en hockeyvelden, wat net iets anders is dan recyclen. Want: “In onze ogen is kunstgras dat vrijkomt van voetbalvelden is nog prima om te gebruiken bij particulieren, dan kan nog zo’n 10-20 jaar mee.”, aldus directeur-eigenaar Sebastiaan Schuurman.
Sebastiaan hoorde voor het eerst van de branchevereniging toen recycling van kunstgras ter sprake kwam binnen de BSNC. “Onze betrokkenheid kwam toen wij werden gevraagd voor de werkgroep Circulariteit om onze kennis en ervaring over voortgezet hergebruik te delen met de werkgroep. Eerst heb ik een paar keer meegeluisterd. En toen kwam de vraag of wij ook lid wilden worden.”.
Productiefout
Schuurman Sport & Infra, voormalig loonbedrijf Th. Schuurman & Zn dat in 1987 is begonnen in agrarisch loonwerk en grondverzet, groeide de jaren daarna uit tot specialist in graslandverbetering en het afkilveren van sportvelden. De machines waarmee dit worden gedaan worden bestuurd door zo’n 10 medewerkers van Schuurman in zowel Nederland als in het buitenland.
Sebastiaan werd mede-eigenaar rond 1998/1999. En sinds 1 januari 2018 is hij zelfstandig directeur-eigenaar. De dienst CarpetBeater bestaat sinds het jaar 2000 en startte vanaf een vraag uit het buitenland. Een van de Engelse klanten van Schuurman had minivoetbalveldjes aangelegd waar een productiefout in de matten bleek te zitten. Het kunstgras moest worden verwijderd. Aan Schuurman werd de vraag voorgelegd hoe de infill het beste uit de mat gehaald kon worden.
Tweede leven
“En zo is CarpetBeater ontstaan. Eerst in het klein, met een zelfgemaakte machine achter de trekker. En gaandeweg gegroeid tot zelfrijdende machines.”, vervolgt Sebastiaan zijn verhaal.
“Wij gaan voor voortgezet hergebruik: alle kunstgras krijgt bij ons een tweede leven, bijvoorbeeld bij particulieren of in landscaping. In onze ogen is kunstgras dat vrijkomt van voetbalvelden is nog prima om te gebruiken bij particulieren. Dan kan het, als het even meezit, nog zo’n 10-20 jaar mee. En dat is altijd beter dan weer extra kunstgras produceren voor die toepassing.”, zo bekrachtigt Sebastiaan de visie van zijn bedrijf. “Hoe mooi is het als bij de milieustraat van de gemeente er ook een aparte bak staat voor kunstgras”, bepleit hij, “Als het daarin terecht komt, dan is het echte einde leven.”
Er zit groei in dit werk, maar het is niet het doel om marktleider of monopolist te worden. Zolang er vraag is, gaan ze door. Daarnaast komt er meer vraag uit het buitenland, ook daar beginnen de kunstgrasvelden aan het einde van de eerste levenscyclus te komen.
Innovatie
Sebastiaan wil graag met de BSNC kijken naar innovaties: “Wat ik bijvoorbeeld mooi vind is one DNA. Dit is een kunstgrasmat waarbij backing en vezel van zelfde materiaal zijn gemaakt, waardoor het makkelijker te recyclen is. Dat is echt een vooruitgang. Nu zijn backing en vezel gemaakt van verschillende materialen. In de verwerking halen we dan eerst de infill eruit, dan gaan we de mat shredderen. Tot slot moet de vezel er nog uit.”
